Ένας άγριος τζόγος παίζεται σε διεθνές επίπεδο με το ελληνικό πρόβλημα και το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας. Παιχνί­δια στρατηγικής μαζί με ένα κερ­δοσκοπικό όργιο συνθέτουν το ελληνικό δράμα, μιας χώρας που έγινε πειραματόζωο των αγορών αλλά και όχημα για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε Αμερική και Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μεγάλοι πρωταγωνιστές στο παι­χνίδι που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα -άλλωστε κανείς δεν επιθυμεί να λήξει σύντομα γιατί τα κοράκια των αγορών θησαυρίζουν καθημερινά, διαμορφώνο­ντας με βάση τις εξελίξεις στην Ελλάδα ισοτιμίες ανάμεσα σε ευρώ και δολάριο επιτόκια δανεισμού για πολλές χώρες και κόλπα με τα παράγωγα- είναι η ηγέτης της ευρωπαϊκής υπερδύναμης Άνγκελα Μέρ­κελ και ο αρχηγός ενός μικρού κόμματος στην Ελλάδα που έκανε την έκπληξη στις πρόσφατες εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας. Ποιος θα πατήσει πρώτος το κουμπί για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, διε­ρωτάται ο Economist, η Άνγκελα ή ο Αλέ­ξης. Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει και τρελαίνεται στην κυριολεξία. Το ερώ­τημα που τίθεται είναι πώς είναι δυνατόν ο διεθνής Τύπος να εξισώνει μια ηγέτη του ισχυρότερου ευρωπαϊκού κράτους με τον αρχηγό ενός μικρού κόμματος από διάφο­ρες συνιστώσες.

Ποιο είναι το ειδικό βάρος της Μέρκελ και ποιο του Αλέξη Τσίπρα; Είναι δυνατόν να πέφτει η Wall Street επειδή ο Λαφαζάνης δήλωσε ότι θα κρατικοποιήσει τις τράπεζες στην Ελλάδα ή να καταρρέει το ευρώ γιατί ο Τσίπρας είπε ότι θα καταγγείλει το μνημόνιο; Όλα αυτά που ήταν σενάρια επιστημονικής φαντασίας πριν από λίγο, τώρα αποτελούν πραγματικότητα γιατί κάποιοι επιδιώκουν να παίζουν το παιχνίδι με αυτούς τους κανό­νες. Η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί τον Τσίπρα για να επιβάλλει τις δικές της λύσεις στο ευρωπαϊκό πρόβλημα. Το Λονδίνο βρίσκει την ευκαιρία μέσα από τη μπαχαλοποίηση της Ελλάδας να πραγματοποιήσει το μεγάλο του στρατηγικό στόχο, που δεν είναι άλλος από τη διάλυση του ευρώ. Οι ακραίοι συ­ντηρητικοί στη Γερμανία, όπως ο Σόιμπλε, για δικούς τους λόγους, επιδιώκουν να πε­τάξουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Οι κερδοσκόποι στο Σίτι βολεύονται γιατί θη­σαυρίζουν από τα παράγωγα και γι’ αυτό παίζουν ανοιχτά υπέρ της μπαχαλοποίησης της Ελλάδας.

Αλλά οι μεγάλοι κερδισμένοι από το ελληνικό δράμα είναι οι λεγόμενες αγορές, που κατάφεραν να εκτινάξουν στα ύψη τα επιτόκια στις περισσότερες ευρω­παϊκές χώρες με πρόσχημα την Ελλάδα. Οι δυνάμεις που επιδιώκουν με κάθε τρόπο το μπάχαλο στην Ελλάδα είναι υπαρκτές και πανίσχυρες. Είναι αυτές που επιχείρησαν και κατόρθωσαν να απαξιώσουν το ελληνι­κό πολιτικό σύστημα όταν εκβίασαν να υπογράψουν το μνημόνιο και οι ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Γνώ­ριζαν πολύ καλά ότι η κίνηση αυτή δεν είχε πρακτικά κανένα αποτέλεσμα και το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να κα­τακερματίσει το τραυματισμένο, έτσι κι αλλιώς, πολιτικό σύστημα και να απαξι­ώσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Κάποιοι έπαιξαν και συνεχίζουν να παί­ζουν με τη χώρα. Είναι αυτοί που ανέλα­βαν εργολαβικά την προβολή του Αλέξη Τσίπρα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης που συνδέονται με τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Είναι αυτοί που με τις δη­λώσεις τους πριν από τις εκλογές εξόργι­σαν τους Έλληνες και τους έστειλαν στα άκρα. Είναι αυτοί που προεξοφλούν ότι η Ελλάδα σύντομα θα γίνει Βόρεια Κο­ρέα, αγνοώντας επιδεικτικά τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλή­νων να παραμείνουν στο ευρώ και στην Ευρωζώνη. Τελικά ο Αλέξης Τσίπρας είναι το όχημα και το πρόσχημα για να συνεχιστεί η κρίση στην Ελλάδα. Και η ευθύνη γι’ αυτό βαραίνει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που έπρεπε να είχε κινητοποιηθεί για να διαμορφώσει μια ισχυρή πλειοψηφία ικανή να κρατήσει ζωντανή την Ελλάδα στη μεγάλη ευρω­παϊκή οικογένεια και να αφαιρέσει κάθε άλλοθι απ’ όλους εκείνους που θέλουν τη χώρα μας στον Καιάδα.

Ακόμα και στο παραπέντε οι πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν μια ευρωπαϊκή Ελλάδα, θα πρέπει να κινητοποιηθούν. Το ίδιο και ο λαός, γιατί αυτός είναι που αποφασίζει. Αν την επόμενη Κυριακή η χώρα δεν έχει μία ισχυρή κυβέρνηση βασισμένη σε ένα πραγματικό πλειοψηφικό ρεύμα, είναι καταδικασμένη και θα συρθεί άμε­σα στην πτώχευση. Μια τέτοια εξέλιξη ονειρεύονται οι ξένοι κερδοσκόποι, αλλά και το λόμπι της δραχμής στη χώρα μας, το οποίο δυστυχώς γίνεται ισχυρό γιατί εμείς οι πολίτες δεν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας.